Russula Cyanoxantha: Φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι που συναντάται από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο σε δάση κυρίως πλατύφυλλων. Χαρακτηριστικό κλειδί αναγνώρισης του είναι τα ελάσματα του που είναι μαλακά και εύπλαστα σαν βούτυρο.

Butyriboletus regius: Βωλίτης φαγώσιμος και νόστιμος, εμφανίζεται σε δάση πλατύφυλλων το Καλοκαίρι και το Φθινόπωρο. Με καπέλο χρώματος ροζ προς το κόκκινο ενίοτε με πινελιές κίτρινου ή καφέ,

Tuber brumale: Έχει καλή εμπορική αξία και πλούσιο άρωμα ενώ το μέγεθός της είναι συνήθως στο μέγεθος καρυδιού. Συμβιώνει με δενδρώδη είδη όπως είναι η χνουδωτή δρύς, η πλατύφυλλη δρύς, η αριά, η φλαμουριά, η φουντουκιά, η λεύκη, ο γαύρος, ο κέδρος αλλά και διάφορα πεύκα.

pleurotus eryngii var. ferulae: Στην Κρήτη ονομάζεται και Αρτηκίτης, μανιτάρι που συναντάται κυρίως νότια το φθινόπωρο και τον χειμώνα μετά τις πρώτες βροχές.

Laccaria laccata: φαγώσιμο μικρό μανιτάρι με χρώμα καπέλου κεραμιδί, πορτοκαλοκόκκινο, καφετί με υγρό καιρό και ξεθωριασμένο ως κρεμ με ξερό καιρό.

Boletus aereus: Νόστιμο μανιτάρι που συναντάται συνήθως το Φθινόπωρο σε δάση βελανιδιάς, αριάς, γαύρου ή καστανιάς.

Armillaria Mellea: Συνηθισμένο μανιτάρι που συναντάται κατά δεκάδες από συμφυή καρποσὡματα, σε πρέμνα

Craterellus cornucopioides: Όμορφο, νόστιμο, συχνό(στον βιότοπο του), με υπογλυκαιμικές ιδιότητες και εύκολο στην αναγνώριση μανιτάρι.

Boletus edulis: από τα πιο νόστιμα άγρια μανιτάρια. Καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο σε δάση πλατύφυλλων.

Pleurotus ostreatus: Μανιτάρια με πλούσια σάρκα και ντελικάτο άρωμα. Πρωταγωνιστούν στην ελληνική κουζίνα, ενώ είναι και πλούσια πηγή βιταμινών. Καρποφορεί κατά συστάδες και ομάδες σε νεκρό ξύλο πλατύφυλλων και ελάτου.

Lactarius Salmonicolor: Κοινό μανιτάρι σε ελατοδάση κατά ομάδες, τέλος καλοκαιριού και φθινόπωρο. Το καπέλο του έχει διάμετρο 8-12 (μέγιστο στα 15 εκ), κυρτό αρχικά, κοίλο αργότερα, υγρό και λιπαρό με υγρό καιρό, με ωχροπορτοκαλιές, ροδινοπορτοκαλιές και πορτοκαλιές χρωματικές ζώνες.

Sparassis crispa: Φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι με μορφή σφουγγαριού ή χυμένων ζυμαρικών. Ονομάζεται και μπέικον λόγω της γεύσης του. Σαπροφυτεί το Φθινόπωρο σε ρίζες (συνήθως κομμένου) ρόμπολου και δασικής πεύκης.

Agaricus campestris: Ένα συχνό, νόστιμο και εύκολα αναγνωρίσιμο μανιτάρι.Το συναντάμε όλο το χρόνο σε λιβάδια και βοσκότοπους σε μανιταροαποικίες κυκλικού σχηματισμού.

Clavariadelphus pistillaris: Μανιτάρι ροπαλόμορφο, ρυτιδιασμένο κατά μήκος με χρώμα από κίτρινο ως καφέ.

Tricholoma caligatum: Νόστιμο και αρωματικό μανιτάρι που φύεται συμβιωτικά με πεύκα και συναντάται το φθινόπωρο.

Ramaria sanguinea: Μανιτάρι με μορφή κουνουπιδιού χρώματος κρεμ με κίτρινες ή αιματοκόκκινες κορυφές. Το πόδι και οι βάσεις των κλώνων γίνονται κόκκινοι αν πιεσθούν. Καρποφορεί κυρίως σε δάση οξιάς.