Η ελληνική κοινωνία είναι ακραία υποκριτική και δεν έχει καθρέφτη στα σπίτια της να κοιταχτεί. Ωρύεται για τα καμένα δάση και την πετρελαιοκηλίδα του Σαρωνικού, αλλά δε θέλει να δει ότι πίσω απ’ αυτά είναι οι δικές της ψήφοι, τα δικά της παιδιά και η δική της καθημερινή απουσία να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της για μια ζωή πιο ανθρώπινη.
