Οδηγιες και συμβουλες για τους χριστιανους

…Είδες τι μου’πες; “Θέλω ν’ αλλάξει το παιδί μου. Να το δω, κι ας πεθάνω”. Δεν ξέρω αν θα το δεις αλλαγμένο πριν πεθάνεις. Μπορεί να το δεις αφού πεθάνεις. Μπορεί ο Θεός να θέλει να κάνεις τόση υπο…

Γράφει ο Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος Ακούω ότι πρέπει να εξομολογούμαστε. Αλλά δεν καταλαβαίνω να έχω κάνει κάποια μεγάλ...

Τη Μεγάλη Εβδομάδα οι ιεροί ναοί σφύζουν από πιστούς, οι οποίοι θα μπουν να ανάψουν ένα κεράκι και να προσευχηθούν. Αρκετοί πιστοί κατά την ώρα των ακολουθιών στους ιερούς ναούς κάνουν τον Σταυρό τους σε στιγμές που δεν είναι απαραίτητο, ενώ αγνοούν εκείνες που θα έπρεπε.

Η ΧΑΡΗ του Θεού να ‘ναι μαζί σου! “Η προσευχή μου”, γράφεις, “είναι κάπως ψυχρή και αδύναμη”. Η ψυχρότητα και η αδυναμία δεν βρίσκονται στον προσευχή, αλλά σ’ εκείνον που προσεύχεται . Προσπάθησε να προσεύχεσαι όπως πρέπει, και η προσευχή θα πάει καλά.

Οι άλλοι σου λένε ότι έχεις ένα απαίσιο πάθος , αλλά εσύ δεν τους πιστεύεις. Γιατί δεν τους πιστεύεις; Δεν ξέρεις ότι τη δυσμορφία του προσώπου μας την προσέχουν οι άλλοι πάντα πριν από εμάς;

Πρίν ἐξομολογηθεῖς προετοιμάσου μέ: 1) Προσευχή 2) Αὐτοεξέταση 3) Νοερή ἐξομολόγηση Μερικές ἡμέρες πρίν τήν ἐξο...

Η ΧΑΡΗ του Θεού να ‘ναι μαζί σου! “Η προσευχή μου”, γράφεις, “είναι κάπως ψυχρή και αδύναμη”. Η ψυχρότητα και η αδυναμία δεν βρίσκονται στον προσευχή, αλλά σ’ εκείνον που προσεύχεται . Προσπάθησε να προσεύχεσαι όπως πρέπει, και η προσευχή θα πάει καλά.

Συνηθίζεται τελευταία και αυτό. Πολλοί χριτιανοί, στο πέρας της Θείας Λειτουργίας, προσέρχονται να λάβουν αντίδωρο από το χέρι του Αρχιερέα/ιερέα λειτουργού (ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΡΕΑ/ΙΕΡΕΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΑΝΤΙΔΩΡΟ, ΠΟΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΡΙ). Το ορθόν είναι να σταυρώνουμε τα χέρια με προσοχή, να κατασθίουμε όλο το αντίδωρο και όχι σιγά σιγά να δαγκώνουμε αυτό ωσάν μέρος του όλου κομματιού (εδώ ταιριάζει αυτό που λέγω πάντοτε: μικρά κομμάτια το αντίδωρο να κόπτεται, μικρά, ως κάμνουν στις…

ΠΩΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΤΕ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ

π. Παντελεήμων Kρούσκος Στις μέρες πού ζούμε και όλα αμφισβητούνται και έχουν ξεθωριάσει πιά, είναι ευχάριστη έκπληξη να σου φιλάνε το χέρι στον δρόμο, έτσι από το πουθενά. Θυμάμαι όταν είμασταν παιδιά, ήταν αδιανόητο να συναντήσουμε ιερέα και να μην του φιλάμε το χέρι. Θυμάμαι συγκεκριμένους ιερείς πού δεν ζουν πιά, οι οποίοι περνούσαν από τον δρόμο και περιμέναμε την στιγμή για να τρέξουμε και να τους ασπαστούμε.

Οι συμβουλές αποδίδονται σε ανώνυμο γέροντα της περίφημης μονής της Όπτινα... (6/5/2010)