Τα πεντατρύφερα κολοκυθάκια με τους ανθούς τους επάνω, που βρήκα τις προάλλες στο μανάβικο, μου κατέστησαν σαφές ότι το καλοκαίρι σχεδόν έφτασε. Κλοτσηδόν βέβαια, μετά από την άστατη άνοιξη που ζούμε, αλλά έφτασε και αυτό το φωνάζουν τα λαχανικά και τα φρούτα. Χαμογέλασα στη θέα τους. Σχεδόν ο ανθός ήταν μεγαλύτερος από το κολοκυθάκι. Άκρως χαριτωμένα και ερωτεύσιμα. Άρπαξα τη χάρτινη σακούλα και τη γέμισα! Εντάξει, βραστά τα έκανα, δε λέω! Μα ήταν μούρλια! Έβρασαν σε πέντε λεπτάκια μόνο και…
