Την περίοδο της νηστείας διαπιστώνω πως έχω πυκνώσει το ψήσιμο των γλυκών. Αδύνατον να μην υπάρχει στο σπίτι κάτι σε βούτημα, σε κέηκ, κάτι για να ματσακωνίσουν τα δοντάκια μου. Με το φαγητό δεν είμαι τόσο συνεπής, ούτε και τόσο καλά οργανωμένη: να'ναι καλά τα παξιμάδια, τα χύμους κι οι ελιές. Αλλά το γλυκό είναι προτεραιότητα, είναι πάθος, είναι σχέση ρε παιδί μου!!! Κι έτσι, σαν βράδιασε ο Θεός τη μέρα, και πριν ξημερώσει την επόμενη, η καλή νοικοκυρά που είναι δούλα και κυρά, ζώστηκε να…