Wouiki' s Blog

Συλλήβδην και με αφορμή Τις καταιγίδες του θέρους Άλλαξα κι εγώ το ύφος μου απέναντι στο χρόνο. Δεν του βγάζω τη γλώσσα κοροϊδευτικά Δεν τρέχω πίσω του ασθμαίνοντας Το ύφος μου υποδηλώνει σοβαρότητ…

Πρέπει να πιστεύεις στο Χειμώνα για να ‘ρθει η Άνοιξη Να ξέρεις πως κάτω από το χιόνι κρύβονται καρποί που θα γίνουν λουλούδια, πως οι πατημασιές απάνω του δεν γράφουνε σαν πόνος αλλά σαν όμο…

Για να υπάρχει νόημα πρέπει να είσαι ερωτευμένος με κάποιον ή με κάτι Πού να κρυφτώ και ποιός να είμαι που ποτέ μου δεν ερωτεύτηκα παρά αυτό που προσδοκούσα και το καταλαβαίνω τώρα, μετά από τόση ο…

Για να υπάρχει νόημα πρέπει να είσαι ερωτευμένος με κάποιον ή με κάτι Πού να κρυφτώ και ποιός να είμαι που ποτέ μου δεν ερωτεύτηκα παρά αυτό που προσδοκούσα και το καταλαβαίνω τώρα, μετά από τόση ο…

Είναι κάποιες λέξεις πιο βαριές από τις άλλες όπως γονιός, παιδί, στάχτες, αποκαϊδια, συμφορά. Από αγάπη για τις λέξεις ή ακόμα για να ξεχωρίσω, προσπαθώ συνήθως να τις χρησιμοποιώ αλληγορικά επιδι…

Στη ζωή ξεκινάς με μεγάλες προσδοκίες. Ή έτσι ξεκίνησα εγώ. Κουβαλάω το βάρος της επιτυχίας. Ποίας επιτυχίας; Αυτής που όρισαν οι άλλοι, οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι γύρω. Νιώθω ότι όλα τα έκανα σχεδ…

Μπαίνω στο σπίτι και πετάω από πάνω μου τα πάντα. Ρολόγια, ρούχα, τσάντες. Όλα. Μένω τσιτσίδι πως το λένε. Τα λόγια δεν μπορώ να πετάξω. Τα λόγια του μακρινού παρελθόντος, μερικά του πρόσφατου χθες…

Φως που ξεχύνοταν από τη τζαμαρία και έδινε σαν προβολέας πρωταγωνιστικό ρόλο στη σκόνη. Εγώ, ανακάτεβα τον καφέ με το κουταλάκι για να δημιουργηθεί στρόβιλος στο φλυτζάνι. Δημιουργούσα καταστάσεις…

Είμαι στα κλαδιά μιας κερασιάς Φυλλοροώ Ρίχνω την καρδιά μου μεσ’ τα αίματα Να πίνει τον πόνο Να εθίζεται Σε καταστάσεις ανεκδιήγητες Τη ρίχνω και την κοιτάζω να πέφτει περιμένοντας ότι θα τη…

Έβαζα κρασί κάθε βράδυ και μ’ έλυνε. Βοηθούσε πολύ. Η σκέψη μου σα νερό κυλούσε πάνω στο χαρτί. Λόγια πικρά μ’ αλήθεια. Και πόνος. Χανόταν έπειτα. Μια που τον έγραφα, τον περιέγραφα δηλ…

Τα εμπόδια που βρίσκω Είναι μυρηκαστικά κι Άλλες φορες πολεμοφόδια. Χανομαι διακριτικά στις σκέψεις Κι η κοπέλα απέναντί μου στο μετρό Με κοιτάζει με ανία Νιώθω τα πόδια μου στη γη, τους δρόμους άδ…

Ήμουν βέβαιη. Βέβαιη πως ξέρω. Όλα τα χρόνια. Για όλα. Ποτέ δεν χρειάστηκα κλαδί. Κι ας μου προσφέρθηκε. Δεν το έπιασα. Πίστευα η δόλια πως δεν υπάρχει θεός … και τόλμησα. Τόλμησα ν’ αψ…

Σφουγγάρια τα δύο μου μάτια Νοτισμένα απο την αλμύρα της θάλασσας Φυλακισμένοι ήχοι απο κοχύλι που έχει ξαπλώσει απαλά στο βυθό της Ακουμπώντας το στο αυτί, σε ταξιδεύει σε καλοκαιρινές περιπέτειες…

Αδιαμεσολάβητη η σχέση μου με το θείο τούτη την εποχή Σχέση μυστικιστική, αγαλλίαση και συνάμα πόνος ερωτικός Eπαφή με το υπεραισθητό τις νύχτες, τελετουργικό που δεν μπορώ να αρνηθώ Μου ζήτησε χορ…